2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
524
Okunma
Viktoria döneminde de yaşadım.
O vakit fotoğraf nadir, nadide,
Zengin sanatıydı.
Tek bir fotoğrafı olurdu asillerin,
Öldüklerinde aileleriyle çekerlerdi onları.
Geçtim tek başıma makinenin karşısına,
Çapraz bağımda,
Hırıldayan göğsümde boşluğun durur,
Kendini belki kırpıp, yapıştırırsın bedenime.
Şaşkın Londra sokağından
Bangır bangır ’Bir şuh-i sitemkâr’ mırıldanan
Araba topuklar sokaktan.
Aklın alıyor mu?
Beni nerelere emanet ettiğini bilsen,
Geri dönerdin, bana en yakın topraktan.
Sonra banka konan kumrularız,
’Sen sigaraya mı başladın?’
Çok yersiz bir soruydu.
’Arada, tek tük içiyorum.’
Çok yumuşatılmış bir cevap.
Sen yersiz, ben yumuşaktım...
Aliye Aybüke Özdemir
5.0
100% (3)
Cevap Yaz