Arzularından ötürü ruhunu tutup
Defalarca tezgâh arkasında yakalayan
Nefes nefese çığlıklarıyla izini sürdüren
Kadınım ben
Ben edebinden ödün vermemek adına
Şehvetin ödünü kopartan kadınım
Dokunulacak değil hissedilecek kadınım
Hissettiren kadınım

Kaltak hislerim mevcut
Ortalık olan kafaya takılacak hisler
Fahişenin kendine hayran bırakan
Çirkef latif, süslü çıplak laflarıyım
Küfür gibi kadınım ben
İçime katıkların karmaşasında birçok kadınım ben

Ben masa başı kadınıyım
Rüşvet sıkıştırırlar
Anne karnında şekillenmiş aralıklarıma.
Analığıma dokunurlar yer yer
Kan doğururum fakat et doğurmam ben
Doğuramam ben
Bölünerek kimseyi çoğaltamam
Yalnız kendimi büyütürüm ben
Emziririm kafatasımın içindeki evrakları
Masama serilen gönül parçalarıyla
Ayakta teslim olan, duvara serilip
Yerden kesilen ünlem gibi kadınım ben

Ilık dibi olan, düşeni söndüren
Tek acı dokunuşum, noktayım ben
Sürtündüğünde titreyen
Kendinden geçip kıvrılan virgülüm ben
Masaya yatırıldığında
İleri geri muhabbetlerin zekâ sorunlarına işaretim ben
Soru’n misali kadınım ben

Spermden oluşacak kadar basit
Onu üretemeyecek kadar zor bir kadınım ben
Penis büyüten, vajina daraltan
Gıyabıma fısıldanan şarkıların nefesiyim ben
Sesim tırmalar söyleyemem ben
Ben sağıra var köre yok bir kadınım
Ahlak abidesini sukutta bulan kadınım
Ben masa başı kadınıyım

Yazarım okuturken aklınıza kendimi