Ben elbette genç bir şairim
Aşklar debelenir içimde küstahça
Günaha sinmek için kıvrımlı ve sinsi
İsterik bir kaltak kadar anlamlı

Bu insanlar ne görüyor?
Dünyayı tanıdıkça daha çok seviyorum
İnsanlar neye tutunduğu konusunda olağanüstü salak
İnançları iştiyakla günaha şirin ve yaltaklı
Tamahkar tüccarların köleleri
Nasıl yaşayacağını bilmiyorlar
Ellerinden gelenin yüreğinden gelmediği besbelli
Unutulacak olan şeyler elbette güzeldir
Ki gövdem
Kırılmaktan yapılma bir şeydir

Benimle yola çıkanların azmi
Bana
Hayranlığından değil merakındandı
Hazmedilemeyecek kadar kalın ve serttim
Ihtıramadı beni dünya
Aşk içimde kibirle savaşırdı
Dünyanın yarıklarına demet sürerdi benim ellerim
Nasıl yaşayacağımı biliyordum
Biliyordum
Ne tür bir yük ile geceyi yendim
Yularımı kopardım
Evet
Beni yaralayacaklar ki haklılar da
Çünkü bir akşam üzüntüsü değil
Her şeye küsecek kadar güçlü ve sadık bir kırgınlıktı bendeki

Ömer Altıntaş