Tanrım,
Bu gece spot ışıklarını sana doğrultuyorum
Ve seni sorguluyorum.
Cevap vermeyeceksin biliyorum.
Ama olsun,
Felsefede cevapların değil soruların hükmü olur diyorum.
Ben diyorum ama,
Sen dinliyor musun tanrım ?
Ben seni çok dinledim;
Bir dindardan,
Hocadan,
Rahipten,
Ve hatta,
Yaşlı bir teyzeden.
Hepsi farklı isimlerle andı ve yine
Hepsi farklı anlattı seni.
Dindar olan "O bağışlayıcı ve merhamet edendir" dedi.
Öyleyse tanrım,
Merhametin neden bir annenin üzüntüsüne göz yumuyor ?
Neden bir çocuğun açlığına ses çıkarmıyor ?
Ve neden bir ölüyü korkutuyor ?
Bağışlayıcı mısın sahiden tanrım,
Günahkarları ve inançsızları bağışlayacak kadar ?
Hoca, bana cezalarından ve mükafatlarından bahsetti.
Sorguladım yine tanrım affet.
Cezaların ve mükafatların için hepimizin aynı sınavda olması gerekmez mi ?
Tanrım hepimiz farklı şartlar altındayız.
Ben kahvemi yudumlayıp sigaramı içerken,
Ve seni bu cüretkar tavrımla sorguluyorken,
Dünyanın diğer ucunda belki de bir çocuk ölüyor...
Tanrım bize yaşam bahşettiğin için
Hepimizi eşit şartlar altında görüyorsan eğer,
Bu izlediğim en trajikomik skeç olur.
Tanrım mühim olan eşitlik değil adalettir.
Ve gördüğüm kadarıyla sen hiç adil değilsin.
Rahiple konuştum,
Evrenselliğinden bahsetti tanrım ama inanmadım.
Çünkü tanrım dünyanın en ücra yerlerinde adını bilmiyorlar.
Mesela kutuplardaki Eskimolar...
Tanrım onlara kızma ve cezalandırma.
İmamların ve papazların yolu düşmemişse oralara,
Bu senin suçun.
Yaşlı teyzeyi dinledim sonra...
Sende var olmuşuz ve sende son bulacakmışız.
Ona da inanmadım tanrım,
Çünkü gözlerinde korku gördüm.
Ve korkular tanrım,
İnsanlara en güzel yalanları söyletir.
Seni, senin yarattıklarına çürüttüm tanrım affet.
Eğer bir gün gerçekten bağışlayıcı olursan,
Beni de bağışla tanrım.
Bağışlamazsan annem çok üzülür.
Ve tanrım sana olan inançsızlığım,
Bir annenin üzüntüsüyle başladı.
Beni şefkatinle bağışlamasan bile,
Ayaklarına cennetleri serdiğin annelerin hatrına bağışla.
Çünkü ben senden çok
Annelere inanıyorum.
Bu yüzden tanrım,
Annemi, seni ve hislerimi
Zihnimin bulanıklığında
Şiirlerimle buluşturuyorum...
Ben Arkadaş’ın arkadaşıyım Tanrım.
O da helvayı, annesini ve seni
Şiirlerinde buluştururdu.
Onu da bağışla tanrım.
Onu da bağışla...