ne’n kaldı Anadolu’m
çöp topluyor çiftçi
eli oyalı kadınların
topuzlandi çemberleri
yaşmaklar zedelendi

ince pırıl pırıl derelerin
güneşli ırmaklarında
yıkanamaz oldu
büyüdü de çocuklar
dağlara çıktı
kaynak açmaya
gerildi bereketli toprağın

ne’n kaldı Anadolu’m
kurutuldu tütünün, pamuğun, zeytinin
kıyılarını yaban eller kapladı
sürmüşler insanını kendi köyünden
onların denizler, dağlar, tarlalar
halk göçmen mi yoksa yurdunda
neye el atsa
onun değil!

nerde yaşıyoruz bu belli değil
emir nereden
baş nerden?

iyi güdüluyoruz biz koyunlar
sağa sola kayıyor kimimiz
kimimiz elinde sopa kardeşini dövüyor
vurup öldürüyor kimi
dalıyoruz meyveli bahçelere
çalılarda kalıyor yünümüz!

eski Anadolu değil bu Anadolu
gözü tok, karnı doygun
odalarda toplanıp dertler eğiren
gözü pek yiğitlerin oyun kurduğu
birbirine maniler yazan
sevgiyle segiren yürek!

toprak kokulu
bir elmayı paylaşan!

değil Anadolu
TV başında mıhlanan halk
bilmiyor dışarda neler oluyor
nasıl yayılıyor bu koyunlar
kim çeviriyor onları
doğru gittiği yoldan

ne’n kaldı Anadolu’m
kurudu otlaklarin
sap_saman elden gelir
gavurun davasını güderiz
kalır cümle davamız
yarıda, yarınlara!..

22. 10. 2013 / Nazik Gülünay