Hayatta hiçbir zaman,
Benim olmayanı istemedim..
Ne sevdadan, dostan yana
Ne de, nimetten rızıktan..
Öyle hırslarım olmadı benim,
Yaşama dair..
Zorlamadım kimseyi
Yanımda olsun diye..
Yanımda olmak isteyen,
Yanımda oldu, teşekkür ettim..
Vefa nedir bildim..
Yanımdaymış gibi gösteripte
Sırtımdan vuranlar da,
Oldu elbet..
Acıdı belki canım..
Ama devam ettim yoluma..
Yiyeceğim bir lokma mı
Şükür dedim, o halde
Veren Allah`ıma..
Verdiyse, fazlasını,
Paylaşmayı seçtim..
Olmadı öyle lüks meraklarım..
Bir fincan kahve, yetti bana
Tek lüksüm buydu benim
Belki de hayatta..
Sadeliği tercih ettim..
Olduğum gibi, olmayı..
İçim neyse, dışımda oydu benim
Anlayan anladı beni
Anlamayanlara veda etmesini
Öğrendim zor olsada,
Gitmesini de bildim,kendi yoluma..
Içim kan ağlasada..

Şiir: Gönül Cesli
23.02.2021