nasıl başlarsan öyle biterdi
toplu insan işçiliği
yanlış iliklersen bilinçli düğmeleri
bir de ipliğin çürüğü dikmişse yabancı buseleri
ben gördüm !
birileri karmaşık zamanlarda çalarken saatleri
yaşayan elleriyle süngüsüz çökertmişti kadim tarihi
kaçınılmazdı bu coğrafya sürgününde
tutsak ruhların ebedi işgâli

yemin ederim tekim
yapayalnız kalemim
ne bir mekânda nede bir lokâlde geçmezdi üyeliğim
yeraltından değilim
şiirlerim de okunmaz bilirim
yalnız/
tek fişeklik renksiz bir dizeyle
alkınalı racon keserim

özüyle meşrudur temsil-i meclisim
anayasa yaptım kendime etnisitesiz dinsiz mezhepsiz
ve soy’um gibi renksiz
glutensiz bağışlı organlarım homojen ve hijyen
tek parça yaşıyorum
üniterim mecburen

kahrolsun emperyalizm dersem
herkes ; hülleli hileli alkış tutacak
sonra hukuk beni hindu gibi yakacak
çünkü kahırlı bir linçle öleceğim !
o yüzden ’yaşasın manda,
yaşasın inekler’ diyeceğim...