Sur’da doğmak;
Bazalt taşlı sokaklarda doğmak,
Tozlu, topraklı sokaklarda,
Sahabenin ayak izi olan sokaklarda...
Sur’da doğmak;
Peygamberlerin nurunun sindiği sokaklarda,
Gül kokulu sokaklarda,
Uçsuz bucaksız tarih kokan sokaklarda,
Koca koca ceviz kapıların açıldığı
Dar sokaklarda...
Sur’da doğmak;
Cıvıl cıvıl kuş sesleri arasında,
Birde masmavi göğün altında,
Yükselen ezan sesleri ile...
Sur’da yaşamak;
Yalın ayak koşmak özgürce kara taşlarda,
Nefes almak Ciğerin ta dibine kadar,
Sonra... Sonra...
Yine koşmak !
Ta Fiskaya’ya kadar...
Cennetten doğan Dicle’nin muhteşemliğini izleyerek,
Dalıp dalıp engin deli sulara,
Sonra ordan Mardinkapı’ya ,
Hevsel’in yeşiline , güzelliğine ,çekiciliğine...
Dalıp çıkmamacasına,
Deli divane ediyor beni bu şehir !
Bir keresinde mısralara dökmüştüm yüreğimi...
’’Dicle kuruyana kadar seveceğim seni...’’ diye
Evet , evet , evet !
Bu can bu bedende oldukça
Seveceğim seni...
Sur’da yaşamak;
Her zerresi tarih kokan...
Sur’da yaşamak;
Tarihe dokunarak...
O kutsal toprağa incitmeden basarak...
Mis gibi Gül, Leylak, Nergis, Lale koklayarak
Ve her Küçe’nin başında
Yaşamış,gelmiş,geçmiş
Peygamberi, Sahabeyi, Evliyayı,
Şairi, Yazarı, Edebiyatçıyı,Sanatçıyı
Ve Şehre can veren sevdalı insanları...
Düşünerek,yad ederek,yaşayarak,dua ederek
Yürümek, yürümek, yürümek...
Ve
Sur’da Ölmek ;
Gün gelip vakit tamam olunca,
Azrail kapıyı çalınca,
Ulu cami’de, Hz Süleyman’da, Nebi Cami’de
Salalar okununca,
O musalla taşında son namazımız kılınınca,
Yine eller üstünde
O nurlu , huzur kokan sokaklarda
Yavaş , yavaş
Dualarla, tekbirlerle
Son durak Mardinkapı’ya gidene kadar...
Evet
Sur’da Doğmak !
Sur’da Yaşamak !
Sur’da Ölmek !
Ne mutlu bu kutsal şehirde yaşayanlara,
Yaşatanlara,
Ne mutlu bu kutsal şehirde ölenlere !
Geldik , gidiyoruz
Arkamızdan kısada olsa hoş seda bıraka bildiysek...
İşte o zaman
SUR ŞEN OLA,
DİYARBEKİR VAR OLA.....


Ecz. İrfan Rıza Yazıcıoğlu
24 Mayıs 2021