Ben düşmüş şafakta söz veren göz kapaklarım
Aramızdan çekilirken rüsvay olur

Tırmanırım kuşkonmazın dalındaki yuvana
Hicret etmiş sıcaklığın

İmkansızı özlerim işte


Kaysı sarısı öğlenin güneşi
Kamçısını sırtıma dik vururken

Acı çeken yaşlı sevdamın
Yastık altındaki ölümlük dirimliğinin
Mendilini çözerim
Değeri artan çeyrek bakışına dokunur kurak ellerim
Tepeden tırnağa damlar sağanak duygularım

Sırılsıklam özlerim işte


Vişne çürüğü İkindiler
Ezan çiçeklerini açtırırken

Tavşan uykusundaki hayalini dürter
Aynaları kıran eflatun hüznün şıngırtısı

Dik atılası özlerim işte


Kara erik gibi daldan düşen gecelere
Ay ışığı gülerken

Zihnimdeki masadan elime alırım tunçlaşmış yüzünü
Ela gözlerine bakarken düşerim gamzenin uçurumuna

Günde üç dört vakit
Böyle çeşit çeşit
Üç nokta yan yana

Ölesiye özlerim işte