TAŞ YÜREKLİ
Yusuf Yılmaz
Usulca yanaştı
Katılaşan kalbine doğru.
Ne yapsam yumuşatabilirim
Ne yapsam
Düşmanlıkları barışa
Kin ve nefreti sevgiye nasıl dönüştürebilirim?
Huzursuzluğu mutluluğa çevirmek çok zor mudur acaba?
Denemeye değer.

Bir kuş gagasından
Bir taşın çatlağına
Bir tohumu düşürüp yeşertebiliyor
Sonra
Büyüyüp ağaç oluyor
Ve o ağacın tohumları rüzgarla esip savrularak
Yeşerip büyüyüp
Ağaçlar ağaçlara yaslanarak
Orman oluyor
Kardeşçesine...

Bir zeytin dalından
Güvercin uzatsa başını
Kanat çırpsa sevdiklerine
Sevdikleri de diğerlerine.
Neden barış olmasın?

Tohumda bereket,
Berekette huzur,
Huzurda sevgi,
Sevgide mutluluk

Hepsi tohumun eseri

Usulca yanaşıp taşlaşan yüreğine
Bir çatlak bulup üflesem
Nefesimden
En yumuşak yerine
Sadece üflesem
Biraz espiri
Biraz sevgi
Biraz sitem…

Her nefes bir tohum.

Ben nice insanlar gördüm
Siz gülerken
Onlar
Kimse görmeden
Gizli gizli ağlıyordu.
Taş yürekliydi onlar!