0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
417
Okunma
Bu hal ruhun hangi mahzun duruşu?
Ne yaşam isteği, ne sona arzu
Onca rüzgar eser, uçuramaz bir kuşu
Ne ölü toprağı ne teselli yokuşu...
Hazzımın süzgeci kırılmış gibi
Tenime değmiyor artık rüzgârlar
Sevgi bahçesiymiş, elem bağıymış
Bu yangın yerinde can pazarı var…
Etrafımda nice dostum yabancı
Hayatın kırılmış, çökmüş sarnıcı
Kimse dağıtmıyor gönül payını
Soran da azaldı, dost-ahbabını
Durgunluk çetrefil, coşku nasipsiz
Her sabah siftahsız bir döngü başlar
Yollar çok değişti, gidişi hissiz
Dünyanın ritmine uymuyor kuşlar
Vehim kadranının tonu değişti
Gönüller çok katı sevmekten yana
Haset hoşgörüyü bertaraf etti
Pek az kaldı değer veren insana…
