Asıl engel, düşüncen de sözünde,
Yalan yanlış, benliğinde özünde,
Haram vardır, ekmeğinde tuzunda,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.

Doğru sanıp eğri, yolda yürürsün,
Baktığında, hep yanlışı görürsün,
Ecelin gelince, sende ölürsün,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.

Vicdanın körelmiş, hiç acımaz sın,
Öyle aç ki gözün, zinhar doymaz sın,
Senden başkasını, insan saymaz sın,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.

Çalar sın çırpar sın, hiç utanmaz sın,
Zevkinden keyfinden, geri durmaz sın,
İlime bilime, kafa yormaz sın,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.

Yardım için, uzatmaz sın elini,
Zehir saçar, hiç tutmaz sın dilini,
Başkasının hiç görmezsin halini,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.

Doğru sözü kulakların, hiç duymaz,
Yanlıştan hatadan, beynin ders almaz,
Mantığın hep yanlış, doğruyu bulmaz,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.

NURİ der kafandan, at engelleri,
Gel doldur kalbine, güzellikleri,
Tut artık uzanan, sana elleri,
Engelli sen misin, yoksa ben miyim.