Gülüşlere kandım, söze inandım,
Hayatı öğrendim, ben bu sayede.
Gerçek dostluk neymiş, gördüm anladım,
Kimsenin suçu yok, kabahat bende.

Dünya ye kürküm ye, dünyası olmuş,
Sağıma soluma, çıkarcı dolmuş,
Samimiyet gitmiş, yitmiş kaybolmuş,
Kimsenin suçu yok, kabahat bende.

Her yüze güleni, dost sanıyordum,
Söylenen her söze, inanıyordum,
Kafamı bunlara, çok yoruyordum,
Kimsenin suçu yok, kabahat bende.

Varmı pulun, alem kulun demişler,
Hep çıkar üstüne, yürüyor işler,
Sahtedir dostluklar, gülüşler,
Kimsenin suçu yok, kabahat bende.

Kardeşin kardeşe, merhameti yok,
Bencil acımasız, insanlar pek çok,
Aç olanı görmez, kendi karnı tok,
Kimsenin suçu yok, kabahat bende.

NURİ der hep kandım, tuzağa düştüm,
Cahildim bilmedim, haddimi aştım,
Nefsime kapıldım, yolumdan şaştım,
Kimsenin suçu yok, kabahat bende.