GÜLÜMSE

Gülümse dosttum, fiyakasız gülümse..
Kendin ile baş başasın farzet.
Velevki 4 yanın duvar, 4 yanın puşt.
Birde gölgesiz yapa yalnızsın..
Yalanı hatırlayıp öfkelenmen gerekmiş birde.
Gülümse hadi..
Aman ha!
Otuz iki dişini gösterme..
Sessizliği bozma , yalandan da olsa
Yaşamın tat vermediği anlar var dır ya
böyle anlar da işte
Gülümse..
Vakur dur,
yenilme içinde ki acize..
1 doğru ile 1 yalanın peşi yine doğru.
Hayatta 2 gerçek, 1 yalan vardır.. 
Muhakkak kazanan sen olacaksan.
Yalandan uzak dur..
Çünkü :
Yanlız doğacak, yalnız ölecektir insanoğlu.
Doğum ve ölüm nasıl net bir gerçek ise,
Soluduğumuz yaşamda bir o kadar yalan.
Üstelik çomak sokulmuş, dostum.
Hayatımızın tekerine..
Niye gülümsedin diyemeyecek hiç kimse..
Haklıyız bu yüzden .
Travmadır deriz.. 
Delirme hali derler..
Bir boşalma, koca bir böğürtüyle,
mideden gerekirse..
dünyanın şavşatalı yaşamına..
Tüm alçaklıklara..
Neyse ne..

Yeterince kirletilmiş bu  bedbaht dünya..
Sen diğerini dene, gülümse..

Ömer UZUN




;