Dinleyin ey çocuklar
Dünyanın çığrından çıktığı bellidir
Mesela
Müezzinler şarkı söyleyebilir
Ezan sesine o kadar alışığız ki bu normal
Kulak nerede
Duyulması gereken ses nerede

Ben
Gerçekleri gözünüze sokacak olan şair
Ey insanlar
Ne çok isterdim
Size bir tekme atmak
Ne nasihatten ne de şiirden anladığınız var
Ağlamayı bile unutmuşsunuz
Başka ne var elinizde
Üzülmek
Üzülmek bile çok güzel bu çağda
Kaldıysa burkulacak bir yürek
O da bir şey

Benim için dünya batalı çok oldu zaten
Beni sevecek o güzel kadın çiçekler ile meşgul şimdi
Yıldıramaz bizi bu korkunun sahipleri sevgilim
Ben
Her gece penceremden dünyayı kamçılıyorum
Ya benim yüreğim güzel
Ya senin gözlerin
Öyle kolay anlaşılabilir değil bizim bu dünyaya karşı duruşumuz
İnsanlık için bir nevi sondaj
Bir kalıntı yaşamak için

Gözlerim geceye damgasını vuracak yorgunlukta
Acılarımı geceye sunuyorum kan çanağı ile
Kan ile beslenen bir vampir mi yoksa dünya
Yok yok
Bana özel bir dünya lazım
Umudumun ölüme dayandığı yerdeyim
Uyumayı bilmedim hiç bu dünyada ben
Deliksiz mi o hani
Yattı mı ölüme yatarım
Bana arkadaş gibidir sabah kalkınca beni bekleyen o meşhur küfür
Aynaya baktığımda zavallı bir adam
Kavga etmemek elde değil
Beni hiç bırakmayacak bu kadar güzel bir şey elbette acıdır