Bir gün benim seni sevdiğim gibi,
Sen de seveceksin.
Onu göremediğin her an,
Sesini duyamadığın her an,
İçinde volkanlar patlayacak.
Yüreğin, özlem ateşinde yanacak.
Dudaklarından çıkmasın diye adı,
Dişlerin dilini parçalayacak,
Onsuz geçen her gün öleceksin.

Onun için gözyaşları dökeceksin,
Ama o bunun farkında bile olmayacak.
Sen, baktığın her yerde onu görecek,
Duyduğun her sesi onun sesine benzeteceksin.

Uyumadan önce aklında ki en son şey o,
Ya da ona dair her şey olacak.
Uyandığında yine aklında ilk o olacak,
Onunla uyandığın için şükür edeceksin.
Gülüşlerini hatırlayacaksın,
Sözlerini hatırlayacaksın,
Gözünden damla damla yaşlar yaşananlar için düşecek.

Soranlara unuttum diyeceksin,
Buna kendini bile inandıracaksın.
Sonra, resimlerine bakarken bulacaksın kendini,
Onun için dualar edeceksin ama,
Hiçbir şey seni ona, onu da sana getirmeyecek.

Kalbinde sadece o,
Ondan başka birini sevmeden,
Ondan başka birine ait olmadan,
Ölmek isteyeceksin ama,
Ona zarar gelir diye,
Ölmekten bile korkacaksın.

Bir zaman sonra anlayacaksın,
Sen, canlı bir bedenin içinde,
Ölü bir ruhtan ibaret olduğunu.
İşte o gün senin ya ölüm günün,
Ya da doğum günün olacak,