Yabancılaşıyor yüzün, yüz hatların bir bulut gibi bir oyana bir buyana...
Flu bir ışık gibi gözlerin, gel gitler yaşatıyor bana
Gölgeden ibaretsin sanki
Sanki yaradan seni bir gölge olarak yaratmışta unutmuş gibi

Sanki bir varmışsın da, bir yokmuşsun gibi
Sanki sana el uzatmışım da, toz duman olmuşsun gibi
Kokluyormuşum da sanki seni, dumanın içime kaçıyormuş gibi
Başını yaslamışsın da omzuma, kül izlerin kalmış gibi

...ve bir kalp sızısı, küfür ağırlığında

Avuçlarımı açıp tanrıyı ararken, inkar etmişim seni
Dişlerinle beni parçalamak istercesine kıstrımışsın ruhumu
Başımı yumuşak yastığıma tam koyacakken çekmişsin gibi
Karalanıp buruşturulan ama hep çöpe atılan intihar notları gibi

Sana hediye ettiğim uçurumlar silah doğrulttular bana
Kurşunların yerine ’gibi’lerimi doldurdular
Kendimi senden uzağa atayım diye
Topal kalayım

Tırnak içinde ki pislik olayım diye
Baş parmağıma çizdim en keskin bıçağımı
Dilime dayadım, acı bir tat bıraktı
Kan değildi bu, dilimin yardaklık ettiği, dışarıya kaçan zehirli iğnelerimdi sanki

Yâr kovan et parçası! suçlu bulundun!!!
Müebbet, idam hak getire
Kabuk bağladı yaran

Kaldırılsın da
Yine kanasın diye
Acısın da
Kopup düşsün diye

Artık başka aşklara lâl kal diye...