bahar ağaçlarının altından geçtim
parkta uyuyan köpeklere bakarak
bunca kuş sesi nerden
baktım ilerde uçuşan serçelere
yeniden yeşeren ağaçlara
çamların arasında olabilir mi dedim kuşlar
hangi kemik düşünde köpekler

dönüp içime baktım
güneşim saklı mı bulutların ardında
nerde yârin bahar gözleri
ne umut eder
hangi düşle gülümser
ben hangi aydayım
o hangi günde, mevsimde

olası mı
benden ona geçmek
ondan bana
özel bir tılsımla, güçle
insancıl, sevgi açan yerde mi
yoksa taşa mı tutuyor ben’leri

savruldu mu gönül evi geniş yar
duyulmuyor ışıklı panolardaki sesi
şarkısı ruhumu okşayan
o erk’ek tınısı, sözü
ismimi söylerken
buzda dans eden esin
insan gövdesi

usanmadım baktım
dışı kararan, içi beyaz dağlara
düşündüm yalnız gölgesi görünen ağaçları
açan çiçekleri, ötüşen serçe kuşlarını
orada yaşanan aşkları
bakışları

off dedim!..

16. 04. 2021 / Nazik Gülünay