Bizi yavaş yavaş bitiriyorsun,
Her gün bir parçamızı söküp alıyorsun.
Duygularımızı, hayallerimizi, umudumuzu, yarınlarımızı,
İçinde biz olan her şeyi yıkıyorsun.

Bizi bizden uzaklaştırarak,
Hasret ateşine atıyorsun.
Bakmıyorsun, baksan da görmüyorsun,
Bu sevgiyi göz göre göre hiç ediyorsun.

Herkeste olup ben de olmayan neydi bilmiyorum,
Gözlerini kaçırıyorsun,
Eskisi gibi aşkla bakmıyor, aşkla konuşmuyorsun,
Soğuk bakışlarınla, soğuk sözlerinle yüreğimi üşütüyorsun.

Gitmek mi, yoksa bitirmek mi tek dileğin?
Nerede kaldı aşka ettiğin yeminlerin?
Öylesine miydi yeminlerin?
Yoksa sahte miydi,
Bana her baktığında çocuk masumluğunda olan gülüşlerin?

Bunca acımasız söz boşa değil dilinde,
Bitirmişsin sen bu bizi gönlünde,
Belki de öldürmüşsün,
Diri diri gömmüşsün yüreğinin derinliklerine.

Madem gitmek istiyorsun benden,
Varlığımı çekip alıyorum senden.
Şimdi, bir kuş kadar özgürsün.
Şimdi bensizsin sevgili.