Yıkıyorum sessizliğin uğultusunu
siyah beyaz resimlerde.
Eski çağ enkazında duygularımda
dönüyorum bir çemberin içinde.
Besteliyorum dilimin ucunda
hüzzam bir şarkıyı ıslığımla..


Masada saat
saatte zaman hüznü
Şaşırıyor hedefini
boşluğa düşüyor yelkovan.
Kanatıyor içimi
her şeye iyi gelen zaman.
Kuşların bakışına göre
değişiyor gök yüzü.
Efsaneleşiyor aysız gecede
yağmur kuşları.
Birbirine uzanamayan iki yıldız gibi
Gözlerimden geçiyor denizler.
ufukta karşılıyorum yaşamı yeniden
Sevginin masmavi haritası oluyor
yüreğim.
Örselenmiş derinliklerde
uçurumlar birleştirdikçe tepeleri.
miras bırakıyorum çiçeklenen sevgileri..


Ve
Hayat akarken parmaklarımın ucundan.
Çakıl taşları gibi yuvarlanıyorum
yaz yorgunu bir yaşamın karnından.
İçimin sarnıcında döndürüyorum
birbirini güden hoş anıları.
Günlük tutuyorum bazen
idama cezalı sözcüklerden.
Nefesi yetmeyen lodoscular kaplıyor
i mgenin derin sularını.
İçim içime bölündükçe;
öpüyorum yorgun ellerimden
yalnızlığın yanaklarından
Düşlemleri aydınlatan
kıvılcım olgularını..!


Ferdaca