Bu kadar beklettiğin yetmez mi sevdiceğim
Gel de bir Mansur gibi darına çekileyim
Vuslat dediğin zaman, tez gelsin sevdiceğim
Paslı hançer miyim ki , kolayca büküleyim

Yusuf’un Züleyha’ya duyduğu özlem gibi
Gözlerinde yaş isem kan gibi döküleyim!
Aşk olmalı diyerek bu kavganın galibi
Sevgi tohumun olup, yüreğe ekileyim

Kerem gibi yanayım hep Aslı’mın uğrunda
Aşkın oduna düşüp bir ömür yakılayım
Yeter ki yer ver bana her eğrinde, doğrunda
Yalnız senin bağında , gül olup kokulayım

Alın terin sildiğin bir mendil bile olsam
Kırmızı gülle birlik, yakana takılayım
Özlemlerin narında kavrulsam, hatta solsam
En kalbi duygularla, sinene sokulayım

Gülüşlerin hep başka, beni benden alırken
Yüreğinde taşı da can gibi bakılayım
Yaşanan onca şeyden tek anılar kalırken
Kör bir kurşun misali alnına sıkılayım

Bu sevda koşusunun en gerçek galibisin
Senin gönül tahtına hep kolay çıkılayım
Sarsılmaz inancınla, inan çelik gibisin
Sana sarılmak yoksa, yerlere çakılayım

Sevgilerin gücüyle dönüşmüşsün ummana
Senin Dostelin isem, neden çok sıkılayım
Direnme gücü vermiş madem ki Mevlam bana
İçim çürük değil ki kolayca yıkılayım