Ne garip zamana, gelip dayandı
Gül ile dikeni karıştırıyor.
Arada sırada zorla uyandı
Gerçekle yalanı yarıştırıyor.

Sözler anlamını kaybetmiş gibi
Kalmamış sanırsın aşkın talibi
Kendini sanarak onun sahibi
Kuytu bir köşede kırıştırıyor.

Hak hukuk diyerek nara atıyor
Çamuru görünce kolay yatıyor
Günahı unutmuş zevkle batıyor
Zalimle mazlumu vuruşturuyor.

Yalan ile yanlış aynı kefede
Yiğit benim diyor, olmaz efede
Nutuklar atarak her gün kafede
Haklıyla haksızı barıştırıyor.

Pusulası şaşmış yol, izan bitik
Yazmıyor kitapta asalet, etik
Kimi garip diyor kimi de yetik!
Duyunca yüzünü buruşturuyor.

Bin bir türlü haltı yiyip gidiyor
Her şeyi anında inkar ediyor
Benden akıllısı hiç yoktur diyor
Önüne geleni yeriştiriyor.

Dönüp duruyorsun senin işin bu
Gerçekler geliyor hep sana tabu
Kendi lisanından bilmez mabudu!
Vicdanı nifakla görüştürüyor.


Kim iyi kim kötü bilmese bile
Dostelinin yaşın, silmese bile
Bir kez olsun candan gülmese bile
Yedi ceddimizi soruşturuyor