Muradım kaderin önüne geçti
Şükür bilemedim, ar bilemedim...
Nefsimi şımartan kırık süzgeçti
Zarar bilemedim, kâr bilemedim

Ömrümü hesapsız hevaya kurdum
Servetin hasını yele savurdum
Dağın zirvesinde aradım durdum
Saça da yağarmış -kar- bilemedim

Sandım ki gün doğar hep güneş açar
Ne fersiz kalırım ne birgün naçar
Aynada gördüğüm gölgemden kaçar
Akıbet karanlık, dar! Bilemedim.

İrade ağacı tutmazsa aşı
Budamak, sulamak boşa uğraşı
Heba ettim, göze emanet yaşı
Tövbeye münhasır zâr bilemedim

Pembe, beyaz, mavi olsa da tonu
Karaya çıkıyor her rengin sonu
"Düşman" dendiğinde belliyken konu
Zerki zehir nefsi mar bilemedim

Sevgiyi öğrendim, aşk ile doldum
Leylâ’ya vahaydım Şirin’e yoldum
Tam beni bulurken bende kayboldum
Vuslat bilemedim... yâr bilemedim

Uyarmak kastıyla uğrasa da kış
Hayaller süslüydü düş nakış nakış
Toprağın bağrından ukbaya çıkış
Sinden öte sırat var bilemedim

Sinden öte diyar var... Bilemedim!

Mecit Aktürk ARŞİV

Seslendiren: Semih BAYKARA