0
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
575
Okunma
göremediniz hiç içimde yeşeren çiçekleri
koynumdaki şaşkın çekelezlerin yuvasını
omzumda kartal, eğilmez yamaç hovardası
üzerimde kaç yıldır yıkanmayan bir kabuk
ne deli rüzgarlar esti- geçti hayatımdan
kimi zaman solgundum, içim toz-duman
kimi zaman size ferahlatan gölgemi açtım
mevsimleri unuttuğum ise külliyen yalan
neyse geçmişi anmak için az zamanım var
örtün üzerimi toprakla bugün ya da yarın
sormayın n’olur bu tafra kime,neye,neden
hiç sırası değil şimdi için için yanasım var
küllerimi çiçeklere serpin
unutmadan…
