Dudaklarından dökülen her kelime, kalbimi mühürlüyordu.
Bir ağrı kesici etkisi yaratıyordu bedenimde,
uyuşturuyordu benliğimi.
Seni seviyorum kelimesi düşerken o kiraz dudaklarından,
Ilık bir ürperti yaşatıyordu, haz veriyordu tüm bedenime…

Ilık nefesiyle öpücük kondururken çılgınca dudaklarıma,
Beni dolu dizgin bitmeyecek sonsuz rüyalara sürüklüyordu.
Mutluluktan, gözlerimden akan her damla yaş,
süzülüyordu dudaklarıma.
Rengarenk çiçekler açıyordu o an benliğimde..

Gülümserken seyrediyordum onu, doyasıya gönlümce.
Kışımı bahara çeviriyordu böylece…

Gökyüzüne doğru yükselirken o güzel hayali,
Seriyordu gülüşlerini mavi atlasına gökyüzünün.
Dudaklarında açan o pembe şakayıklar,
Dile getiriyordu yükseklerde uçan albatrosları…

Şerefe kaldırırken kadehimi ,
Beni dudaklarındaki ıslaklıkta boğuyordu sanki.

Bırak diyordum sende kalayım.
Yudum yudum içeyim dudaklarına olan hasretimi.
Hiç bir doktor iyileştiremez sana olan sensizlik yangınımı,
Gel bırak artık uzak gülüşlerini,
Dudaklarının kıyısında uyut düşlerimi….
23-07-2020.. N.Çelik