21
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1426
Okunma
Bir yanım Karadağ, bir yanım Ulu,
Bükülmez dediler sevdanın kolu,
Sarpa vurdum şimdi, kaybettim yolu;
Ne olurdu el sallasan ıraktan?
Kurtulsaydım bir ömürlük meraktan.
Artık bu ovalar, eylemez beni,
Şimdi diller tutuk, söylemez beni,
Çekip gittin, kimse, toylamaz beni;
Açmaz gülüm, ne olur sen gülüver!
Böl şu karanlığı, artık geliver.
Karadağ’a inat, eğmedin başın,
Buz kesti yüreğim, bitmedi kışın,
Anlamadım gitti, ne idi düşün?
Uzattım boynumu kurbanlık gibi,
Kaç göğse asıldım gerdanlık gibi...
Bekledim yıllar var sessiz, sedasız,
Anlamadın gitti beni, be kansız!
Bir devir yaşattın, ezansız, çansız;
Sen hangi dindensin, yok mu imanın?
Yüreği yarıldı günde zamanın!
Sırtımı dayadım bak, Karadağ’a,
Ne dilekler tuttum, çaya, ırmağa,
Çim altından gözetti de kurbağa;
Savurup saçını, bir kez bakmadın,
Yorulmadın, usanmadın, bıkmadın...
Gel artık, yüreğim, döndü kazana,
Sür beni Yemen’e, ister Fizan’a,
Eridim, tükendim, döndüm hozana!
Bir yanlışla tekrar dünyaya gelsem,
Yine seni, kapı kapı dilensem...
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz