Öyle bir zamana geldik, ulaştık,
Bahar belli değil, kış belli değil.
Namert kişilere çattık, bulaştık,
Metres belli değil, eş belli değil.

İnsanlar bozuldu, hak hukuk bilmez,
Ne kadar uğraşsan doğruya gelmez,
Harama uzanır, helalden almaz,
Ekmek belli değil, aş belli değil.

Patron işçisinin hakkını vermez,
İşçi emanetin sırrına ermez,
Kötülüğe karşı iyilik örmez,
Ayak belli değil, baş belli değil.

Hep şaşı bakıyor dışarda gözler,
Doğruyu konuşmaz yalandır sözler,
Yolundan çıkarak şaşırmış özler,
Ayık belli değil, keş belli değil.

İnsan yaşadığı çevreyi bozdu,
Ormanı, yeşili, her yeri kazdı,
Kalemler sürekli yanlışı yazdı,
Toprak belli değil, taş belli değil.

İnsanoğlu hırslı, tamahkâr, bencil,
Mayalar ekşimiş, bozulmuş sicil,
Malının menşei hiç belli değil,
Nahoş belli değil, hoş belli değil.

Üç beş kuruş için canlar alınır,
Ne ana, ne baba, ne eş bilinir,
Kardeşler gönülden hemen silinir,
Kuru belli değil, yaş belli değil.

Her can zulüm görür insan elinden,
Her fert çile çeker acı dilinden,
Herkes şikâyetçi kendi halinden,
Naaş belli değil, leş belli değil.

Hayatın tadını alamıyoruz,
Ömürde bir hayır bulamıyoruz,
Mana iklimiyle dolamıyoruz,
Dolu belli değil, boş belli değil.
SALİH SEDAT ERSÖZ