Ben Mescid-i Aksa’yım, Mü’minlere sözüm var,
Bir asırdır içimde dinmeyen bir sızım var.

Rab mübarek kılmıştı, kutsal bir mekân idim,
Üç mescidle birlikte seçilmiş hakan idim.

Son Nebi’nin izini bünyemde taşıyordum,
Nebiler otağıydım, şerefle yaşıyordum.

Mü’minlerin kıblesi, miracın durağıydım,
Ömer’in emaneti, İslâm’ın bayrağıydım.

Kur’an’ın İsra’sında Allah’ın Ayet’iydim.
Tekbirler, secdelerle ümmetin mabediydim,

Bir süre haçlıların çizmesiyle ezildim,
Şarkın Selahaddin’i tarafından sezildim.

Mücahitler ordusu yıldırım gibi geldi,
Müslüman kanı döken zalimlere eceldi.

Kudüs tekrar Hak dinin mukaddes şehri oldu,
İslâm ile dört yanım şanla, şerefle doldu.

Asırlardır ezanım çevreme nurlar saçtı,
Milyonlarca Müslüman secde edip el açtı.

Öyle bir gün geldi ki değişti her şey birden,
Kopardılar bir anda bünyemi yüce Bir’den.

Sürur veren o nurlar karanlığa dönüştü,
Artık bundan sonrası bir enkaz, bir çöküştü.

İşgal ile birlikte yakıp, yıkma, ölümler,
Başlamıştı bölgemde bitmek bilmez zulümler.

Zulümlerle birlikte engellendi ibadet,
Yayıldı her bir yana büyük baskı ve şiddet.

Kudüs, Gazze, Şeria her bir yanım yanıyor,
Filistinli Mü’minin ta yüreği kanıyor.

Siyonistler doymuyor katliama, vahşete,
Kapılmıştı çocuklar şiddetli bir dehşete.

Bombaların altında masumlar inlemekte,
Bu feryat figanını acep kim dinlemekte?

Canavarlaşmış bunlar, insanlığı bulamaz,
Vicdan, merhamet gibi duyguları olamaz.

Filistin’de görülen sadece kan, ızdırap,
Her yer viran bir halde, her taraf olmuş harap.

Yüz yıl önce başlayan zulmet dinmek bilmiyor,
Bir asırdır beklenen felah niçin gelmiyor?

Bir avuç mücahidim direniyor bu zulme,
Razıyız Yüce Rabbim Sen’den gelen her hükme.

Ancak Sen’den dileriz, medet Allah’ım medet,
Filistinli Mü’minin tek hedefi şehadet.

Yeter ki ezanlarım susmasın ebed müddet,
Lütfet bizlere Rabbim birlik, bütünlük, vahdet.
SALİH SEDAT ERSÖZ