Yüreğimiz yandı ağladık yine,
Gönlümüzü vurdu, deldi zalimler.
Yaramıza hüzün bağladık yine,
Canımızdan canlar aldı zalimler.

Müslümana zehir etti yılları,
Kırdı baharında nice dalları,
Mazlumlar sürekli taşır salları,
Bitmeyen bir zulme koldu zalimler.

Vicdansızlar sivil, masum dinlemez,
Dünya seyrediyor, katli önlemez,
Büyük şeytan memnun, laftan anlamaz.
Ocakları yıkan eldi zalimler.

Durmadan vurulur kadın ve çocuk,
Masum kanı akar hep oluk oluk,
Güçlülere karşı işlemez hukuk,
Vahşetle, zulümle doldu zalimler.

Gökten bombalarla alev yağıyor,
Çakallar daima bizi boğuyor,
Tüm çağların zulmü ânâ sığıyor,
Ölüme götüren yoldu zalimler.

Medeniyet bize en büyük miras,
Diğer kültürlerle edilmez kıyas,
Yaktılar, yıktılar bu ne ihtiras?
Harim-i İsmet’e daldı zalimler.

Zehirler kattılar tatlı aşlara,
Kanlar eklediler akan yaşlara,
Neler çektiğini sor naaşlara,
Bu dünyada güya güldü zalimler.

Feryatlar yükseldi arşı âlâya,
Açıldı binlerin eli Mevlâ’ya,
Rabbin gücü yeter zora, kolaya,
Kalplerinden bunu sildi zalimler.

Esaret altında Mescid-i Aksa,
Mü’minler uyanıp kıyama kalksa,
Siyonizme kinle, nefretle baksa,
O an belasını buldu zalimler.

Bu dünya hayatı onlara cennet,
Kıyamet kopunca geçirir cinnet,
Allah ve melekler ederler lanet,
Yollar bitti sona geldi zalimler.

Kimseye kâr kalmaz yaptığı zulüm,
Onları da bulur mutlaka ölüm,
Hesabını sorar ilahi hüküm,
Cehenneme yakıt oldu zalimler.
SALİH SEDAT ERSÖZ