Bir sonbahardı sana gelişim,
Kasım yağmurları gibi titreyişim,
Gözüm düşer olmuş okula gidişim,
Isparta ! Seni hep hayallerimde beklemişim.

Seni bana çeken ne bilememişim,
Karlı dağlarından naçar geçememişim,
Sendeki tılsımı henüz çözememişim,
Ey şehir ! Seni hep sende beklemişim.

Gurbetin çığlıkları duyulurken derinden,
Susturdun onu bilmem ki neden,
Ayrılmak yardan, anadan, senden,
Isparta ! Gezelim şöyle hazar bahçelerinde.

Yürüyorum tarihe meydan okuyan sokaklarında,
Harabeye dönmüş yüreğimin son durağında,
Yanağımı öptüğün gül kokan dudağında,
Bekliyorum ey şehir ! Seni bir hazar yaprağında.

Masum bir çocuğu andırıyor gecelerin,
Belleğime yerleştirdiğin o şiirlerin,
Güllerin kokusuna dayanamaz bülbüllerin,
Vuslata beş kala olmaz, ayrılık niçin?

Sevenler tez ayrılır derler de inanamam,
Hicranlı seneleri bir daha yaşayamam,
Yeni kavuşmuşken seni hepten bırakamam,
Bırak elimi ey şehir ! buralardan ayrılamam.