Günler bir bir tükenip, hebâ olmadan ömür
Yanlış limana demir, atmayana ne mutlu!
Tüm gücüyle yüklenip verse de şeytan emir
Taate deyip zehir, tatmayana ne mutlu!

Ne mutlu! İncinse de, gönül incitmeyene
Diller kem söz dese de, aslâ kin gütmeyene
Mahâret, gidebilmek "hiç gelip gitmeyene"
İnsanları kendinden itmeyene ne mutlu!

Dünya, ahret tarlası; diken ekme gül varken
Deme "secdeler için henüz daha çok erken"
Gündüz kepenk indirmiş herkes uykuda iken
Seherlerde el açıp yatmayana ne mutlu!

Gâfil zevk-ü sefâda; "felekten gün çalıyor!"
Oysa farkında değil gemisi su alıyor...
Bir ömürden geriye "eyvâh", "keşke" kalıyor
Günahların selinde batmayana ne mutlu!

Ne varsa beşer için bunca izzetüikrâm
Beklenen secde, şükür; Yaradan’a ihtirâm
"Lebbeyk" deyip Rabbine, her emrine olup râm
Helâl aşına haram katmayana ne mutlu!

Bak şu âciz hâline, düşün bir, tefekkür et!
Her alınan nefesin bir bedeli var elbet
Hayat dediğin ne ki, sürmüyor ilelebet!
Dünya için ahreti satmayana ne mutlu!

Îmân en büyük nîmet, sevap kula kâr iken
Hakk yolun yolcusuna Yaradan’ı yâr iken
Ümmetin sevgilisi GÜL MUHAMMED(SAV) var iken
Safını başka yerde tutmayana ne mutlu.
Safını başka yerde tutmayana ne mutlu.

Mecit Aktürk