At yarışı oynayacağıma
Şiir yazdım hergele ağzıyla
Sırf bu nedenle bir gün belgeselim çekilmeyecektir
Yufka yanım emekli kesintisi gibiydi
İnceldiği yerden koptu bağlarım
Japonya ile karıştırdım yulafları
Aşkın hiçliğe dönüşümü kadar anlamsızdı
Antenler çekme helvalar içindi ve
İnsaniyet nanıma, bir lemurca merak edilen fikirlerim vardı
En son, sekiz yaşında ilginç biriydim
Sanıyorum o zamanlar öğrenmiştim
Parmaklarımla minik minik bocalamayı
Paradigmam salaş bir aforizmadan
Nehirler ortopedik yatağından esinlendi
ve Ben
Çanakkale Boğazı’nı bir çingeneyle değiştirdim
Beni duyuyorsan, iyi bir kadındın Hûlya
Biliyorum amacın vapurdan inince
Gelibolu’da bir noktaya bırakılmaktı
Senin gibi samimi birini görmedim hiç
Keşke teşvik etseydin kollarıma yoklar takmayı
Varları dönme dolaplarda aramazdım
Sistemsel sorunları bireysel içkinlikler ile çözümlemeyi öğretseydin bana
Seninle birlikte dalgalara atlama isteğimizi özledim
Çok özledim yalnızlığını Hûlya