Koca yürekli adam...
İç içe dolanmış acıları yüreğinde
Kavgasına aşkını katık ederek
En olmayacak anda
yağmurlaryağarken gözlerinde
gördüm...
Korkma  çocuk, sev dedi bana.

Aklıma ilk gelen şey kaçmak
Yoğrulduğum karanlığımdan kurtulmaktı
Gözleri acılara saplanmış bir adam
Özlemlerini düşlerinde besleyerek
Şiirlerinde yoğurduğunu anlatıyordu.
Her gün yorgun yorgun adımlarını sürüklediği
Yaşadığı kent sokaklarında tek başına
Geçmişini geleceğine inatla taşıyordu.
Bilinç dolu gözlerinde çırpınan bir umutla
geldi...
Korkma çocuk sev dedi bana.

Her gecenin ardından bir nefes almak için
Kağıda döktüğü sevdalarını da yanına alarak
Ruhundaki fırtınayla birleştirip
Grev sofraları kuruyordu şafağın karnına.
İşçi sınıfının haklı mücadelesine
Soluğunu katıyordu.
Sustukları konuştuklarınin önüne geçip
Hiç tanımadığı bir kokuya sürüklenerek
Umarsız bir aşkı tatmak için giderken
Dilinden dökülen tatlı nağmelerle
Korkma çocuk, sende sev dedi bana.

NOGAYTÜRK