Ne kadar çok kalsam da mümkün mü sana doymam ?
Adın bile müstesna, ülküsün Kızılelmam.
Doldurduğun gönlüme, daha başka şey koymam.
Bende bir çok sevginin, ilkisin Kızılelmam.

Tomurcuk bir güldüm ben, senin bağrında açtım.
Ab-ı hayat suyunu, senin dağından içtim.
Toprağına taşına, anılarımı saçtım.
Adın bile müstesna, ülküsün Kızılelma !
Bende bir çok sevginin, ilkisin Kızılelma !

Aslını sende gördüm, paylaşmak ne demekmiş.
Kıymetini bilirsen, arpa bile yemekmiş.
Kaybolmayan sermaye, alın teri, emekmiş.
Adın bile müstesna, ülküsün Kızılelma !
Bende bir çok sevginin, ilkisin Kızılelma !

Ahde vefa iyiyi, hatırlamak, anmakmış.
Kavuşmak hasretiyle, tutuşmakmış, yanmakmış.
Yıllar sonra yeniden, çıkıp gelmek, dönmekmiş.
Adın bile müstesna, ülküsün Kızılelma !
Bende bir çok sevginin, ilkisin Kızılelma !

Başka diyarlar senin, taşına benzemiyor.
Başka mevsimler senin, kışına benzemiyor.
Şehir yemeği senin, aşına benzemiyor.
Adın bile müstesna, ülküsün Kızılelma !
Bende bir çok sevginin, ilkisin Kızılelma !

Baharın başka güzel, yazın ise bambaşka.
Değişmem asla seni, ne saraya ne köşke.
İsmailim,çok oldu, düşeli ben bu aşka.
Adın bile müstesna, ülküsün Kızılelma !
Bende bir çok sevginin, ilkisin Kızılelma !
(İsmail SIKICIKOĞLU 09.02.2021 saat 03.08)