Açığa aldım sevgini,
Mühürledim senden kalan ne varsa
Firuze duvarlar ördüm,
Gizin görünmez ağyara
sızlanma.

Bahtını sorgulatma kağıtlara
Gölge bariyerlere yaslanma
Set çek günahlarına
Diline kelepçe vur,
Konuşma.

Yeter yorgunluk verdiğin sulara
Daha kaç müsaade
Kirinden arınmana
Mana yalnızlık sever,
Kaçırma.

Çeksin yükünü mücerret
Af varsa ümitsiz kalma
çok uzak değil mavera,
Ateşe renk veren muamma
Sen olma.

Çek at perçinlerini dünyanın
Cazibesine kapılma
Her perde ayrı bir karanlık
Aldatır kelam
Yem olma.

Halin vaktin yerindeyken
Azad et tüm köleleri
Talan dünya, telef dünya
Son fırsatın meydanda
Arkana bakma.

Efkar demini bulmuşsa
Nedamet duy, yalan olma
Az emek vermedin bu buluşluğa
Bağını gazele uğratma
Ucuza satma.

“Düşürme dilinden, an ki her defa
Hacetin boynunda kesret olmaya”
Bitmez, daha uzar bu cefa
Kurtuldum sanma.

Sen sen ol, gönlünden çıkarma yâri
Seher ne lütuftur, perdeler açar
Aydınlık her lahza nimettir cana
Unutma.

Usanmışsan şu hayattan
Kefen biç artık dünyaya
Sevgiliye çok az kala
Göm git şu dünyayı hatta
Bir muhtıra sun cihana
Durma.