Kişinin ilk bilmesi gereken değil mi kendisi
Nedendir insanlar diğerinde arar merteği
Aslında bu bir korkaklıktır yüzleşmeye
İyisini görür de hep, kızar eleştirenlere.

Özünde mükemmel olmak isteği güzel
Ne var ki bu istikamet ödetir bir bedel
Bütün mesele de düğümlenir tam burada
Diyetini ödeyebilenler girer insan vasfına.

Her yürüyebilen belki de koşar
Her konuşabilen de söyler mi güzel
Kimi gidermeye çalışır eksiğini gayretle
Kiminin kıpırdamaz kıllı asla,bakarız hayretle.

Ne de çok sever insanlar şu konuşmayı
Keşke biraz da öğrenebilselerdi susmayı
Sanılan ki o,çok konuşunca hak döner kendine
Bilmezler hem de gafil, susanın sözünü tartamazlar,
Sükûtu edebindendir,bunu anlayamazlar.

Güzel konuşabilecek olanlarınsa söz,hoş
İçi boş insanlar ne söylese,inanın boş
Lakırdı olsun diye konuşmamaktır edep
Gönle değerse bir söz, güzelliğe de olur sebep.

Oğuzhan KÜLTE