Dur hele Berduş.. Daha lokmamı yutmadım.
Bana anlat dersin de, sen susarsın.
Biz bu masada hep dert mi konuşalım...
Benim hikayeler senin suyu bulandırır
Sen anlat.. Senin hikayende ben hiç olmadım.
Belki kalbindeki güzellik beni de kurtarır...
Anlatmak daha zor olur bilir misin?
Gözünün önüne gelir olur olmadık şeyler..
Yaşadığın an kızgınlığından pek bir şey anlamazsın ama
Anlatırken gözündeki yaşı ne sen tutarsın, ne yağmur kapatır...
Kendinle yüzleşecek kadar cesaretin var mıdır Berduş..?
Onu da iç, sonra kalkalım hadi..
Bende ağlarsam gözümdeki ışıktan önümü görmeden giderim.
Sana da yük olmayım, ben bile taşıyamadım kendimi, düşerim.
Eve gidince sızar kalırsam penceremi kapatır mısın?
Yağmurda onun kokusu gelir diye açtım da, gelmez bilirim..
Ben ki kendimi avuturum diye yediğim soğuktan geberir giderim..
Öyle bir şey olursa söyleme kimseye ha..
Akılsız derler..
Aklımı aldı gitti diyemem, yine düşerim...