//
.
.
.

adı,
rütbesi
ve nihayetinde
kaygısı, kavgası yoktur bazı aşkların
sığlığı hep kendindir, kendinedir uçurumların
yaşadığını sanır, yaşatırsın tılsımında hepsi o kadar

elbet
şişede,
pencerede durduğu gibi
durmuyor, duramıyor aşk. aşk ki,
yudumsandığı her düşe heceleyerek soyunan
çıplak mesai, düşüşlere soyutlanan döngüsel ironidir

kızıl
sapkını,
gri kaçkını
yine bir sen yine bir yokluk daha
söküldüğünde, döküldüğünde şafağa
ağrısıyla, sancısıyla bir ben daha sızar, sızlanır sabaha

hani
bazen,
bazen hani, fısıltısız
bir rüzgarla savrulur ya bir şiir
hani, bir hayat incinir, kırılır ya dalından
kırmızıya yeşeren bir umut hani,..neyse, kime diyorum

sen
boş ver
boş ver beni,
söyleyemediklerimi.. anlat,
anlat bakalım sen nasılsın, nasılsın beni, bizi
terk eyleyeli, hiç dönmeyeli, özlemeyeli hatta hiç mi hiç sevmeyeli…

.
.
.
//


ilhanaşıcıocakikinyirmibir