2
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
531
Okunma

işte yine kış
işte yine benim
dünyadan fersah fersah
soğuyan yüreğim
okuyorum geceyi
aynı yıldızlarla yazılmış
aynı karanlık hikâye
keşfedilmiş yeni bir parlaklık yok
yaşam ki anlamlıdır oysa
kaş göz etmeye gör
çekip çıkarır insanı
bulanık suların derinliklerinden
ben ki ne soğuk kışlar gördüm
-evvelimde
ellerim küçücüktü
ayaklarım yarı çıplak
bulmuşsam boyumun yettiği
esnek bir dal
ya da köprüde çivisi çıkmış
-bastıkça
gıcırdayan bir tahta
o da yoksa
anneme görünmeden
zıplardım onun
gelinlik yatağında
neden birlikte büyümez insan
yaşamın ortasına ortasına
el ele verip aktığı
o deli suyla
nerede bir salıncak görsem
kaçıp saklanıyorum şimdi
mutsuz gelinlerin
yatak altlarına
hulyaperest
(yirmiikiocakikibinyirmibir)