Bunlar için değer mi, bana ettiğin zulüm
Ne yapsam, cezamı kesiyorsun, yeter be!
Rahmet imiş ruhuma, gebermek ve ölüm
İşlesem de bin günah etmeyeceğim tövbe

Gül uzattığım eller, hep imtihanım oldu
İhsanımın kadrini bilen bir insan göster
Dilimi kesen cellat zalim vicdanım oldu
Benim kadar gözleri zatına giryan göster

Bu kaçıncı engeldir sabır ile aştığım
Biri bitiyor biri başlıyor, sonu yok mu?
Oldu, olmadı değil doğru yolda şaştığım
Huzur istiyorsam, bu fani kula çok mu?

Evet, sensin Mesih’i yediren Pilatus’a
Kanı yere düştükten sonra esip gürledin
Tabi sensin Yusuf’u alıp sokan mapusa
İmtihandır dedin ve kararı mühürledin

Diyorsun ki: Gelecek, merhamet elçileri
Tanrı’sın, iyi bilmen gerekmez mi tarihi?
Diyorsun ki: Bak artık, geleceğe, ileri
Hatırla Nuh’u, Lut’u, Musa’yı ve Salih’i

Yürümek, doğru yolda yürümek kolay değil
Her yanlış adımımda kırbaç yedim peş peşe
Arşını şu sırtımda taşısam, olay değil
Çok girdim İbrahim’i attıkları ateşe

Keşke ben de olsaydım, herkes gibi, sıradan
Gerçekten hiç gücüm yok arınıp pak olmaya
Hapset beni “Hira’ya”, çıkarma mağaradan
Ben ta dünden razıyım, ölüp toprak olmaya