Sazlar vurdu tel ile beni!

Güvenip omzuna kolum attığım
Dost aldı savurdu yel ile beni
Adını düşüme katıp yattığım
Yar vurdu sinemden dil ile beni

Yıldızlar yar olur gecelerime
Kan damlar yazdığım hecelerime
Derman kar eylemez acılarıma
Dikenler aldattı gül ile beni

Gün devretti nöbetini geceye
Gönül hazırlanır yine acıya
Şavkı vurmaz artık ayın bacaya
Karalar çağırdı al ile beni

Uzandım geceye parmak ucuyla
Uyandım solumda dinmez acıyla
Direndim, direndim yürek gücüyle
Ummana attılar sal ile beni

Baldıran sundular tasla iç diye
Zirveler verdiler hadi geç diye
Tuzaklar kurdular gel de seç diye
Ağular bekledi bal ile beni

Yusuf oldum kör kuyuda sınandım
Baş etmeyip ateşlerde yanandım
Mecnun oldum sevda icin kınandım
Seraplar kavurdu çöl ile beni

Yürüdüm dermansız dert ile sana
Kapılar kapandı dön dedi bana
Ey be gönül kaldın sen yana yana
Sazlar cemde vurdu tel ile beni

Perdeler çekildi ışıklar söndü
Efkar terk etmedi bak yine döndü
Süzüldü bir damla yanakta dondu
Acılar yokladı sol ile beni

H. Işık. 21/1/21