Her yarada ben kanarım!

Devrana mahpus gözlerim, dönmeyene naz eylemez..
Geceden yanar çırağım, fitilinde
ben yanarım
Değirmene düşer ömrüm, öğütülür söz eylemez..
Nasıl bir yara bu tabip, her yarada ben kanarım..

Kelebek ömrümün yası, yakar sinem içi sönmez..
Giden gider can üstadım, bir eyvahta geri dönmez..
Yanan gönlü yanan bilir, gayrısı özgegedir bilmez..
Ağustosta buz tutarım, sarı sıcakta donarım..

Gecenin şavkı saklanır, bacalara düşmez ışık..
Mısralar yasa bürünür, tele mahçup olur aşık..
Sorma üstat ahvalımı, Arap saçından karışık..
Her cefada taş olurum, ufalır toza dönerim..

Tane olur, den olurum, dibek ezer pare pare
Sağalır, sarılır sanma, içime işler bu yara
Ağardı şeve saçlarım, kan damladı gözde nura
Her gidenle yanar tenim, cümle hasrette sinerim..

Terki diyarda bu serim, Mecnun olur çöl gezerim..
Akşamdan çöker bir hüzün, içer sabahta sızarım
Aklım puşt eder vedalar, inceden ince yazarım..
Kavurur gönlü hicranın, duman tüter, ben sönerim..
Hüseyin ışık 15/1/24