BANA DERLER BAKICI
(Bakıcıyla aplasının hikayesi)

Apla dedi ben seni, yarı yolda bırakmam
Sakın endişe etme, sana adam aratmam
Dedi yalan söylemem, içimde kalmaz sözüm
İçim neyse be aplam, dışımla aynı özüm

Seni bana övdüler, çocuğuna bakarım
Endişe etme sakın, her işini yaparım
Apla dedi ben seni, inan çok seviyorum
Gece gündüz ben sana, hep dua ediyorum

Mesaj çekti bir gündüz, hasta oldu kaynanam
Kaynanam hasta iken, çocuğun la oynamam
Ne zaman geleceğim, bekleme belli değil
Kaynanam dedi bana, biraz da bana eğil

Kocam diyor bak hanım, gözünü morartırım
Anama bakmaz isen, dünyanı karartırım
Haftalar geçti gelmez, bilmem ne yapcağım
Çocuğum evde yalnız, kime? yalvaracağım

Aplam biraz safçadır, inanır tüm bunlara
Talaş katsam anlamaz, yoğurduğum unlara
Bana derler bakıcı, dört tarafa bakarım,
Hangi bey yağlı ise hemen ona akarım

Ne diyeyim be aplam, hayat böyle yürüyor
Bakıcılar beylerin, defterini dürüyor
Sözlerim ağa, beye, alınma sen üstüne
Karı koca başını, koyuyor bak küstüme

Ne yapayım be aplam, biraz fazla verseydin
Gözümüz bak doymuyor, şu gönlümü görseydin
Bakıcı olduk diye, köle mi! olduk sandın
Ocağına inciri, dikerim artık yandın

Bana derler bakıcı, ister isen baktırma
Bak kafamın tasını, arttık benim attırma
Burdan çıkmada da, başkasını bulurum
Bu gün burada isem, yarın orda olurum
21.01.2021

Şair yazar: Niğmetullah Şentürk
Niğde