Yürüdüm yıllarca meçhule doğru,
Hep bir bilinmeze, götürdü beni,
Tükenmez umutla, yaptığım çağrı,
Mefluc bir adama döndürdü beni,

Ayaklar baş oldu, başlar da ayak,
Bitmedi felekten, yediğim dayak,
Gurbet mi, hasret mi, hangini sayak,
Sinsice hep tuşa, getirdi beni.

Akraba dost dedim, yapıştım sıkı,
Kırk yabancı bildi, döndürdü çarkı,
Ne zaman eğilsem, kurdu hep fakı,
Kırk yaşta hayata, küstürdü beni.

Ne kadar çürümüş meğerse nefsim,
Ağarmış her yerim, bitmedi dersim,
Çok şeyler öğretti, çektiğim resim,
Uslanmaz bir dertle, yatırdı beni,

Dedim ki hesap var, giderken sona,
Yanpeşler dost olup, vurdular cana,
Uslanmam dedikçe, doğrudan yana,
Hırs dolmuş sözleri, bitirdi beni.

Firgatli feryadın boşadır sanma,
Dünya malı için, koşana kanma,
Bu kadar laf edip, şeytanı anma,
Korkutur ateşten, çatırtı beni,

Aşık firgatli/Erdal EBEM