29
Yorum
54
Beğeni
0,0
Puan
1019
Okunma

başladığım ilk dizenin ismi umuttur
kardelen nasıl deler soğuk toprağı
beyaz işler bakışlara renginden
sızar ruhumuza tuttuğu ayna
nasıl incecik ve derinden
bu topraklarda barışa yürüyen insanlar eksilmez o zaman
eksilmez dağ ayaklı çeşmeler
akar, unutulmuş köy yolunda
eksilmez yüzümüzde gülmek çizgileri
hep sevgi suyundan içen
ayaklarını nerede unuttun diye
sormayacağım işte
yürüyemezsin bilirim takma bacakla
nasıl kuklalar büyütemezse kendini
büyüyemezsin öyle
nerede umut görsen yürürsün oraya
değil, çıkarın olduğu için
kaldırıldığı için
coşkun akan nehirlerin önünden
pislik yığını engeller!
bilirsin duracağın yeri
kucaklayıp sevgi ormanını
insan getiren şiire
derin bir soluk alırsın
çiçeklerinin açtığı yerde
ah aynada görsen kendini!
16. 01. 2021 / Nazik Gülünay
Ahmet Coşkun 1 arkadaşıma çok teşekkürler..
umudun peşinden koşanlar
güzel günleri getirecekler
onlar gökteki yıldızlar kadar çoklar
karanlıkları delip gelecekler
Minoş- canım arkadaşıma çok teşekkürler..
Umut ve sevgi hayatın can suyu
Onlarsız çorak bir topraktır insan oğlu
Susan dilsiz şeytan, haykırmasa insan oğlu
Araştıran okuyan, sorgulayan bulur doğru yolu