bir çocuk görmüştüm köyün birinde,
yeni yetme öğretmenliğimin ilk günlerinde.
dolanmıştım köy kahvesinin arkasını,
oturuyordu bir kayanın üstünde.
yaşını ben diyeyim üç, o desin dört, siz beş,
üst baş perişanlık içinde.
yerden topladığı izmaritleri içiyordu üflete üflete,
keyif keyfi kıskanır görse, bacakları atmıştı üst üste ,
sümüğü düşmüştü izmaritin üstüne.
önce güldüm hem de delice,
herkes bir hoş oldu ben kahveye dönünce.
sordular da sebebini söylemedim bir türlü,
biliyordum gider şimdi o çocuğu döverdi bir hergele.
dönünce hücre gibi tek kişilik evime,
durdum düşündüm, düşündüm ağladım tüm gece.
hatıralarım gel git yaptı hepsi birer birer öylece,
ben de yapmıştım bunu o çocuk gibi bir kere.
şimdi utanmıyorum artık geçmişimden
zaman zaman anlatıyorum bunu öğrencilerime.
kıçta yamalar tekerlek gibi,
üsteki kazakta kol yok nerede ise delik deşik,
pek te kokmuştur yırtık kara lastik de ayaklarım,
o çocuk gibi burun hor hor çeşme,
böylece girmiştim komşu köyde akraba evine.
içeri de yaşıt bir kaç çocuk, nasıl da bakıyorlardı öyle!
kasıldım kasım kasım,
kocaman bir adam hissettim kendimi,
anlatamam,
anlatamam bunu sözcüklerle.
şimdi düşünüyorum da nasıl kandırılmışız biz böyle.
doğarken başlamış aslında bizim kavgamız,
daldaki maymuna bakmışız farkında olmadan hepimiz.
yol, su, elektrik yoktu ama herkesin bir birin de idi gözü.
yarım metre toprak için işi gücü bırakmış,
köye dönmüş dedemiz...
ama yetmedi toprak
göçtük gittik bir sanayi şehrine.
orada da bir kenar mahalle düştü tabi bize.
bir solukta bitti çocuklumuz, geldi çattı gençlik yıllarımız.
birileri hakkı, hukuku öğretti hepimize
sıktık yumrukları düştük hak adalet peşine,
kimilerimiz vuruldu, kimilerimiz kodes köşelerine
derken askerden bir demir yumruk tepemize
döndük başladığımız yere.
karıncalar gibi tırmaladık hayatı çimdik çimdik
düzelmedi bozuk düzen hala karşımız da dimdik.
kimileri çöpten ekmek toplar, kimileri çürük sebze meyve
kimileri de kıyıyor canına yokluk içinde.
şimdilerde düştük bir de can derdine,
her akşam şükredeceğiz, hamdolsun bu gün de ölmedik diye.
ama
şükür bu gün de ölmedik iyiyiz iyi.