DEDEMİN DEĞİRMENİ

Ağaçlar içinde yıkık viran olmuş sessiz bir bina,
İçin için ağlıyor gülmüyor dedemin değirmeni.
Geleni yok gideni yok şimdi hep yalnız başına,
Öksüz düşmüş yetim kalmış dedemin değirmeni.

Oluk bekler su gelir mi acaba çayırın arkından,
Kırılmış kanadı eser yok tarağından, çarkından,
Kulağına bir ses geliyor eski köyün bağrından,
Gizli gizli ağlıyor susmuyor dedemin değirmeni.

Bahar olunca kazınırdı çamurdan onun arkları,
Hiç durmadan unu çekerdi düzen tutan taşları,
Kapısında hep nöbet tutan gariban dadaşları,
Asla unutmamış bekliyor dedemin değirmeni,

Dedemin emaneti kalmıştı bize tek bir hatıra,
Dedem öldü kapıları kapandı o hemen satıla,
Şimdi ise yıkılıp viran oldu tarihten bir hatıra,
Öksüzce ağlıyor susmuyor dedemin değirmeni.

Gani YÜCE
06.07.2008/ERZURUM/KANDİLLİ