Benimle mutsuz olup olma­dıklarını mı?
Ekmek almaya gidiyorum diye çıktıkla­rında bir daha eve dönüp dönmeyeceklerini mi?
lsırganlar­dan sakınarak ormana iniyorum.
.
.
Yapabilseydim şayet,
sarılmak
Bu geceki ikinci akşam yemeğini mikrodalga fırında ısıtıyorum.
Antidep­resyondan haz etmiyorum.
.
.

Ölüp gitmiş bir adam artık o.
Bu kadar.
Yeni doğmuş bebek mezarlara gülücükler saçarken ben siyahlı kadına  sarılıyorum.
.
.



Her şeyi görüyor.
Tabutunu mezara yerleştirirlerken kulağıma fısıldadı.
Kendimi ilk kez o zaman yakın his­settim işte ona.
.
.

Sıradan bir cenaze töreni,
kısa bir vedaydı.
Bir anlıktı o bakışma,
ne ki sürüp gidiyordu hala.
Bebek yuvarlandı,
.
.

Sümükleri akıyordu üzerime soğuktan dona dona izliyorum on­ları.
Bir silah sesi duydum
ve o saf merakımla başımı arkaya çe­virdim.
Kulak kesildim
.
Neydi bu gürültü ?
.
Bebek nerede ?
.
.

Sonra bir anne çocuğunu nasıl ararsa öyle arama­ya koyuldum.
Koşarak ya da yürüyerek değil....
.
.

Ne gündüz ne gece, ne çatı burası ne de taşra
.
.
Hakkari Çukurca