öyle bir yerdeyiz ki...

bir tarafta hastane odasında
şırıl şırıl akan
bir çağlayan sesi
ciğere dolan havayı temizliyor
bir tarafta ılık ılık kan damlıyor haznesinden
solgun yanaklarımıza
diğer tarafta parelenen ciğer imbiğinden
kan sızıyor
kızıl bir göl oluyor
şelalenin hemen yanıbaşında
saltanat süren
zirve yapan sessizliğin feryadı
arşa yükseliyor
buz mavisi denizin nedense hiç keyfi yok bugünlerde
o da içten içe ağlıyor mu ne?
çay yerine
acıları demliyoruz
yüreğimizin közünde
eskisi gibi kahve keyfimiz de yok
tadımız tuzumuz derseniz o da yok şimdilerde

öyle bir yerdeyiz ki...

artık düzeni bozulmuş
şu yalancı dünyanın
en kuytu köşesinde
sisler arasında
yerde miyiz,gökte miyiz
bilmiyoruz!

ey hayat...

küskünüm ben sana
bizi böyle yormasana
yaşadıklarımız
gördüklerimiz
korkulu bir rüya mı
hayal mi,yoksa gerçek mi
bizi biraz olsun anlasana?

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ