cesedimi düşünüyorum !
sireni çalmayan ambulansta mı
yoksa bir uçurum dibinde mi
veya ıssız bir yol kenarı ve üzerinde gazete kağıtları

asansörle morga indirilen bir sedyede//
çenem bağlı mı acaba ?
gassal yıkamak isteyecek mi cesedimi
nedeni korona pozitif tanılı
vakayı adiyeden güncel bir istatistik miyim yoksa

bağışlanan organlarım hiçliğin tutsağı olur mu kara torbada
çaresiz kalır mı söz boncuğum beyaz bir bulut içinde-
yirmibir gramlık ruhla şiirlerde yaşar mı kadavram ?

elbette kabulümdü
deniz kazasının mavi sularıyla oynaşırken bedenim
arz-ı endam etsin büyük küçük balıklar
ince lime koparıp yesinler sevdikleri yerimden

hayır hayır sual işareti de olsa ’ağaçlar ayakta ölürler’
inanmak talebinde sevinmeli içsesimin duyumu
metafizik ölçümü yitireli
korkularım ; ölüm dışı hoşluğun suflesi

anlıyor musunuz ?

tek vasiyet-i arzım
sepya bir fotoğrafta
bana ait
yekpare bir ceset

resmiyeti kadim
heyet-i mütevelli mührü imzalı evraktı koynumda sakladığım

imdi !

kadavramda g’öz pınarı çağlıyor zirvelerden
göğün kuşağıyla renklenmiş ruhum
uçuyor kül kanatlarında meleğin

’ne olursan ol yine gel’ bağışa
ister kırk kez dön tövbenden ister dönme
tadında bir söz bile tesellidir binderde
ayrılık vakti tin dedir ? bilir’sin !
kan ve gözyaşı aynı renkte...


..